Filmski kritičar, književnik i publicista Goran Jovanović predstavio na Festu svoju novu knjigu, „Poljski film u novom veku” u izdanju „Tercije” iz Bora.
- Fest je za mene deo odrastanja, inicijacija vezana za filmsku umetnost, slatka strepnja pred određene projekcije, da se družite sa ljudima iz filmskog sveta, mesto za diskusiju, za debatu, da nešto naučite i, možda, kroz godine sami doprinesete ovoj branši - rekao je Jovanović na početku svog obraćanja medijima.
Posle knjiga „Američki bioskop”, „Zlatna dekada: Britanski film devedesetih”, „Tranzicijski rulet: Istočnoevropski film u raljama tranzicije” i „Ruski film postsovjestske ere”, Goran Jovanović se ovoga puta fokusirao na poljski film.
Odluku da piše o baš ovoj kinematografiji, kako je naveo, definitivno je doneo 2015. kada je Pavel Pavlikovski dobio Oskara za strani film za „Idu” i doneo, „začuđujuće” tek tada prvog Oskara poljskoj kinematografiji (posle devet nominacija).
Citiravši Kšištofa Kješlovskog koji je rekao da je jedino film na pravi način govorio o događanjima u (poljskom) društvu određenom subverzijom, ukazivanjima na anomalije komunističkog represivnog režima, Goran Jovanović je istakao da je, posle jedne pauze, sada stasala nova generacija zanimljivih, hrabrih i subverzivnih autora inventivnih pogleda na kinematografiju i društvena događanja.
Sem „velike festivalske zvezde”, Malgožate Šumovske, „koju je Fest najbolje ispratio, gotovo celokupnim opusom”, Jovanović je istakao još nekoliko novih rediteljskih imena mlađe generacije: Jana Komasa (Soba samoubica, Telo Hristovo), Pjotra Domalevskog (Ja nikada ne plačem), Tomaša Vasilevskog (Ljubav je gorka) i Jana Matušinskog, čiji film „Bez tragova” ove godine učestvuje na Festu u okviru Glavnog takmičarskog programa.
On je napomenuo i da su 1979. kritičari Festa proglasili „Čoveka od mramora” Andžeja Vajde za najbolji film te godine, „što je velika stvar i za istoriju Festa i za istoriju poljske kinematografije”.
